PlusBlog: Zie de mens!

PlusBlog: Zie de mens!

Een bekend Hollands gezegde luidt “Elk huisje heeft zijn kruisje”. En, hoe anders de buitenkant soms ook doet vermoeden, niets is minder waar. Lang heb ik veronderstelt dat ik ‘de enige’ was die iets bijzonders heeft meegemaakt. Iedereen die een heftige periode in zijn leven meemaakt, herkent dit wellicht. Dat je het gevoel hebt in zekere zin wat van anderen af te staan.

In een tijd waarin sociale media vol staan met idyllische plaatjes van perfecte levens lijkt het wel alsof we meer dan ooit een toneelstukje opvoeren. Maar als je goed om je heen kijkt, zie je dat iedereen een verhaal te vertellen heeft. Want misschien heeft iemand in jouw omgeving wel een zware ziekteperiode meegemaakt. Of kampen ze met gevoelens van angst en depressie. We zetten vaak een masker op voor buitenwereld om de, soms zo rauwe, werkelijkheid even niet te hoeven tonen.

Binnen de wereld van zorg en welzijn is deze maskerade ook aan de orde van de dag. Mantelzorgers die niet durven toegeven dat het ze eigenlijk te zwaar wordt. Ouderen die hun eenzaamheid verbloemen en zich groot houden, maar ondertussen de hele dag alleen zitten. Echte aandacht is in uitvoering eenvoudig en toch blijkbaar zo moeilijk.

Op het jaarcongres van Reliëf sprak Vlaamse klinisch psycholoog Manu Keirse over de waarde van de mens. “De winst van het zien. Daar draait het om. Onze samenleving staat steeds meer in het teken van winst. Ook in de zorg. Mensen worden herleid tot patiënten, ziekten of organen. Zien we nog wel de méns?”

“Hoe vaak zijn we niet, als we bij een cliënt zijn, met onze gedachten ergens anders en wat we allemaal nog moeten doen? Horizontaal kijken betekent dat je verder kijkt dan alleen het hier en nu.Waar komt de mens vandaan en waar gaat hij naartoe?“

Door middel van verhalen en voorbeelden worden drie dimensies uitgelegd die volgens Keirse helpen om de mens beter te leren kijken: horizontaal, verticaal en van de buitenkant naar de binnenkant. Lees het volledige artikel in het magazine Zin in Zorg hier.

In zijn gelijkgestemde boek getiteld ‘Zie de mens’ doet Keirse een opvallende oproep om de fragmentatie van de maatschappij tegen te gaan. Want door het opsplitsen van taken en verantwoordelijkheden ziet niemand meer het volledige plaatje. Hij pleit voor een hele nieuwe manier van naar elkaar kijken waarin de mens als persoon centraal staat. Want daarin schuilt misschien wel de grootste uitdaging als je zorg wilt dragen voor anderen.

“Het is niet omdat je kijkt naar mensen dat je hen ook echt ziet. Het gaat niet om wat ze hebben of wat ze kunnen, maar om wie ze zijn en wat ze betekenen”

Bronnen en verwijzigingen: